Geceler burda çok uzun. Bitmek bilmiyorlar. Eğer bugün gidecek bir şehrim olsaydı, deniz kokan bir kasaba olurdu. “Ben zavallı, ben yıllardır denize hasret, bakar bakar ağlarım..” diyor ya Orhan Veli onun gibi hasretim bir parça deniz kokusuna.
Filmler izleyip yarım bırakıyorum. İyi gelmiyorlar. Bugün gökyüzümde bulutlar yok. Ve ben geçmişi ardıma katarak yürüyorum..
Ve ben geçmiş ardımda bırakarak yürürken sanki sessizlik istediğimi duyan Orhan Veli sesleniyor: “Bilmezler yalnız yaşamayanlar nasıl korku verir sessizlik insana, insan nasıl konuşur kendisiyle, nasıl koşar aynalara bir cana hasret. Bilmezler..” ve Sezen Aksu onunla anlaşmış gibi eşlik ediyor: “Bir arada olabilmek ne mümkün, bir arada kalabilmek imkansız. Seneler alıp gitmiş ne var ne yoksa her şeyi..”
Ve ben yürümeye devam ediyorum her adımda biraz daha parçalanarak, parçalarımı dağıtarak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder